O
concepto de comercio xusto ten variado substancialmente desde a súaa
creación, hai xa unha chea de anos, ata a actualidade. A día de
hoxe case ninguén cuestiona que un comercio xusto de produtos
importados de comunidades en desenvolvemento no Sur non ten porque
entrar en competencia cos produtos cercanos, senón que, moi ao
contrario, o comercio xusto serve de marco definitorio sobre o que é
xusto para produtores e consumidores tamén aquí no Norte.
Existe
pois, unha necesaria cooperación entre o concepto de comercio xusto
máis clásico e a defensa dun mundo rural vivo, dunha produción
ecolóxica no noso entorno, sen máis desprazamentos nin
intermediarios que os necesarios e, en definitiva, da soberanía
alimentaria para os pobos, tanto no Sur coma no Norte.
Podemos
escoller produtos cercanos, ecolóxicos e de calidade, nos mercados
locais, tendas de barrio, de comercio xusto, cooperativas de
consumidores, etc.; e a continuación escoller, mediante a figura dos
círculos concéntricos, o resto de produtos que non atopamos aquí,
preferindo igualmente os de comercio xusto, ecolóxicos ou
artesanais, de pequenos produtores, e evitando as multinacionais e as
grandes cadeas de distribución alimentaria.
O noso
xeito de consumir condiciona, por tanto, o dereito das persoas
produtoras a vivir dignamente do seu traballo e permite reivindicar
desde as que somos consumidoras o dereito a saber o que mercamos, a
non apoiar situacións de explotación tanto das persoas como do
planeta e a consumir produtos bos e seguros para a nosa saúde.
Polo
tanto de aquí, xusto e ecolóxico xorde, ao mesmo tempo, como
necesidade e oportunidade nunha situación de crise na que temos que
deixar de cavar no pozo e construír presente e futuro baseados en
tres patas que son:
- De aquí, polo feito de apostar polo que temos máis preto.
- Xusto, por facermos unha sociedade máis equilibrada e solidaria.
- Ecolóxico, pola necesidade de vivir nun territorio máis sostible.
A súa
mistura nun contexto local e nunha visión global, permiten
aproveitar as experiencias positivas de desenvolvemento rural para
tecer as bases dunha cooperación que non distingue de fronteiras e
si de persoas.
Asdo.
Lucía Medina e Xabier Bruña
Ningún comentario:
Publicar un comentario